Denizi Geçtim Sende Boğuldum/Vazgeçmedim..

Denizi Geçtim Sende Boğuldum/Vazgeçmedim..

“Daha avuçlarımdaki sıcaklığın soğumadan,
Nasıl dersin ki “Sen beni unut”..
Sen gittin kalemim kırıldı orta yerinden,
Artık yazamam ucunda sen yoksan eğer,
Aşkları en güzelinden, Nurgüzelinden "

Bir zamanlar ben de…
Okurdum, yazardım, severdim
Demek ne kadar zor, sen bilemezsin?..
“Seni seviyorum” kaç heceydi?...
Bana hiç söylemedin ki ..
Sanki sadece ben sevdim, sense eziyet ettin..
Bir martı gagasının çığlığında mı saklandın?..
Çıksan artık, ağzında balık varsın olmasın..
Dön ne olur, uçup gelsen diyorum artık,
Bir kanadı kırık hüzünlü meleğim,
Ben sahilde çıplak ayaklarımla,
Yakamoz toplarken aşkımız için…

Tek neşemdin sen benim hicran bakışlım.
Bir başına karanlıklarda bırakma beni sensiz.
Korkuyorum gecenin çıplak sensiz silûetinden
Ürperirim sen yoksan bilirsin, çık saklanma artık..
Saklambaç oynayamam ki,
Baksana büyüdüm adam oldum ben..

Düşlerime sen gelmeyeceksen eğer,
Bir çılgınlık yaparım sakın alınma,
Geceyi yırtar, ayı söndürürüm belki,
Yarasaları gündüz salarım yeryüzüne,
Bir delilik yapar, yakarım
Seni hatırlatan ne varsa,..
Mektuplarını, resimlerini, herşeyini
Hatta senin bana gülümsediğini bile….
Bakamazdım senin resmine bile…
Sen resimlerini kıskanırdın benden,
Küserdin kendi kendinden…

Çalmasa diyorum şarkılarımız,
Seni hatırlatıyor hepsinde sen varsın..
Sevmese olmazmı aşıklar,
Ben gibi hiç kimseyi asla..
Gecem sensiz, ben yalnız olmuyor ki !..
Her şeyde sen varsın, benden bir parçasın…
Yediğim ekmekte içtiğim suda ,
Sen varsın her şeyinle içerimdesin..
Doymadım ben hala sana
Muhtacım o güzel gözlerine ….

Sen gittin bir can uçtu bedenimden..
Ne dersen de bana ama “unut” deme,
Unutmadım unutamam ki..
Denizi geçtim sende boğuldum ama,
Ben vazgeçmedim hiç, bendeki senden…

07 05 2008 02 00

Aşk Değil Ki Bu Benim Senden Hiç Gidemeyişim

Aşk Değil Ki Bu Benim Senden Hiç Gidemeyişim

I
Mısralarca uzaklaştığım bensiz çorak gönlünde
Bir kelebek kanat çırpıyormudur ki acep şimdi.
Martı dinginliğindeki boğazın nemli yaz akşamlarında.
Su verdin mi saksıdaki manolyalara benden sonra.
Sevdin mi sokak satıcılarının kirli saçlarını ayaz sabahlarda.
Bu kadar mı değiştin sen benden sonra zemheri bakışlım.
Kafesteki kuş bile anladı bak yemini yemiyor daha..
Yüzümdeki çizgilerin bir yenisi de sen oldun yürek acınla.
Karaya oturan bir gemim de sensin artık aşk limanımda..

II
Ellerimle yazdığım satırlarda dipsiz kavanoz beynimi,
Makineli tüfeklerle rastgele tarayıp her Allahın gününde,
Beyaz kağıdıma kan bulaştıran da sensin, ikinci tekil şahsım.
Katilimsin benim yar, sabahı olmayan ıssız gecelerimde.
Her gün idamımla neşeleniyorsun dansedip yakamozlarınla,
Hüznün, yağlı urganlı iskemlesiz darağacına asılırken ben.
Hadi kutla zaferini bir orduyu yenmiş komutan edasıyla.
Boğ içindeki son gayri meşru babasız çocuğunu da,
Seslen kainatın yegane maliki sahibi efendisine,
Sevgisizliğimle mahvettim yaktım perişan ettim bak,
Evet işte senin yarattığın bir kulunu daha fethettim! de.

III
Dök eteklerindeki benim cennetimin değerli taşlarını.
Uzan bensizlikteki derinliklerden gayya cehennemlere.
Sevgisiz şarkılar söyle, öksüz kalmışlığınla kimsesizliğime.
Sakın korkma ışıksız kalırım diye, aydınlıktır sensizliğim.
Fitilleri hazırdır, bir değdir hemen tutuşan cinsidir kandilim.
Dudaklarım çatlaktır susuzluğundan, hiç tadamadı ki seni dilim.
Kahırım altın kaplamadır, fildişidir benim çıldırtan çaresizliğim.
Bilmem ki nasıl yazgıdır, hep umutsuz öznesizdir kaderim.
Yok asla aşk değil... sana karşı benim bu hissettiklerim.
Aşk değil ki bu, benim senden hiç gidemeyişim.

Bu Son Elveda/dır Aşk/a

Arzuhal ediyorken derdini gökler,
Kurusıkı yaşlara alışık değildi yeryüzü..
Nöbetçi güneş kıyama kalkmışken,
Puslu bir gün gibi,
Başını okşarken yalnızlık
Aşka veda vaktidir artık, bir türkü tadında..
Çekilir son halatlar çapalarıyla,
İşi bitmiş kalplerden usulca..
Pusula cilalanır hüznün fırçasıyla,
Özene büzene çarçabuk..
“Tornistan” der kader,
Rota yeni aşklara..
“Yelkenler fora”..derken zaman,
Feri yok!.. Kısıktır sesi,
Dudakta bir kırık mızrap,
Kahrolası ayrılıklara ithafen..
Bu son sitemdir kaybedenler için.
Bir tek gerçekten sevenler anlar,
Öksüz,yetim ve perişan halini.
Yeniden kaybetmek için,
Hadi şişir yelkenlerini umutla..
Kimbilir..
Belki bu son elveda/dır aşk/a…

16 05 2007 24 25

Hüznümün Katiliyim..

Gün geceye döndüğünde,
Sen benden çoktan gitmiştin..
Beceremedim beceriksizdim.
Uzanamadım hayallere
Sensiz olmuyor ki.
Kızdım kendi kendime
İçim yedi içimdekini
Taşmıydın sen?..
Oturdun kalbime..
Bu ağırlık, Bu sıkıntı,
Bu vazgeçiş aşktandır bilesin.
Yağmur süzülürken pencereden,
Ben boğdum ellerimle, evet..
Hiç ama hiç acımadım!...
Sen yoktun ki yanımda.
Çırpınamadı.
Karşı koyamadı bana.
Senin izin olan ellerimde,
Son nefesini verdi..
Faili meçhul değil..
İtiraf ediyorum artık.
Ben hüznümün katiliyim..

01 05 2008 13.00

Birazda sen ağla..

Biraz da sen ağla..
“Aşk, Gözlerini özlemekten ibaretmiş umutsuzca,

Ellerinde terlemek içinmiş meğerse ellerim..”
Teninin kokusunun sindiği gecede

Şimdi ayrılığımızın son perdesindeyim.

Aç yarasalar avutuyor beni ninnileriyle.

Yalnızlığımı öpecek az sonra

Yetim karanlıkların emzirdiği

Elleri küf kokulu çocuk, melankoli.
Yıkılan hayallerimi görüyorum,

Bana gelmediğin yolların kaldırımlarında dalarken.

Son mektubunun eşliğinde,

Soğuk taşlarda kalakaldım göz bebeklerimle

Sana hayıflanıyorum, biraz da sen ağla..

Keşke yağmur olupta yağsaydın sokağıma.

Sel olup taşsaydın, sana kapılsaydım.
Hani ellerimiz kenetlenmişken kayacaktı hayat,

Tutuşmaya hasret kalan sönmüş avuçlarımızda.

Mutluluk büyütecektik yarınlara özlemlerimizle

Varlığımızla aşacaktık önümüzdeki engelleri bir bir,

Hani yok saymıştık, Mavi kaplı kitabımızdan ayrılığı.

Yırtmıştık kara yaprakları sayfalarca,

Ne oldu ne yaptın bize?

Hayatta çıkamadığım tek yokuş,

Tövbe edemediğim tek günahım,

İpinle kuyuya inemedi Yusuf’un.
..
Yağmur olsaydın da yağsaydın sokağıma

Sel olup sana kapılsaydım gözyaşlarımla.

Ben bulut olayım ekimde sen ise yağmur,

Biraz da sen ağla..

06 10 2008