Varlığımın İçindeki Yokluktun SeN..

Yine aysız bir gecedeyim.

Efkar biriktiriyorum.

Avuçlarımı terletirken yalnızlık,

Zamane sevmelerinden yılgın yüreğim,

Açlığım ve susuzluğumla,

Gülümseyen gözlerine son kez hasretim..

Heybeme doldurduğum tek azığım,

Yerlerden topladığım umut kırıntıları sadece.

Kalbimin en son söküğüne,

Yama dikerken hatıralarınla,

Bir gece vakti ansızın,

Yalnızlığımın iğnesi battı,

Sende kalan kısmına...

Bendim canı acıyan güzelim,

Sen hissettin mi?..

İçimdeki fırtınadan hiç haberin oldu mu?

Bendeki senin haykırışını duyabildin mi?

Yokluğunun tetiğini ilk çeken dilimdi.

Bak o da sustu artık sana…

Sen bunu işitebildin mi?

Hayalin bir heyula gibi

Sessizce ayrılırken

Nedense,

İsmin hatırıma yenik düşüyor

Galebe bir biçâreyim figânımla,

İstem dışı sana bu yazdıklarım,

Nihayeti yakın bir müsveddenin,

Kendinden bezmiş mısralarının,

Esas kızıydın bir zamanlar SEN.

Bilemedim..

Affet beni..

Varlığımın içindeki yokluktun aslında….

14 06 2008 – 18.30